آکادمی زیست شناسی

       عوامل مهمی که در میزان مواد مؤثره گیاهان تاثیر داشته و باید در هنگام جمع آوری گیاهان دارویی مورد توجه قرار گیرند عبارتند از:
1-    زمان جمع آوری گیاه
2-    اندام های مختلف گیاهان
3-    سن گیاه

      نگهداری گیاهان دارویی و حفظ صحیح مواد دارویی گیاهان جهت عرضه کردن به موقع به بازار از اهمیت فراوانی برخوردار است. به طور کلی از گیاهان تازه بندرت استفاده می شود و گیاهان بیشتر به صورت خشک شده مورد مصرف قرار داده می شوند.
برای نگهداری گیاه، محافظت از کپک زدن، جلوگیری نمودن از فعالیت آنزیم ها و باکتری ها، تغییرات شیمیایی و در نتیجه ثابت نگه داشتن ترکیبات شیمیایی آن و همچنین جهت آسان خرد کردن و آسیاب نمودن و حمل و مراحل استخراج از روش های مختلف خشک کردن استفاده می شود. برای خشک کردن باید آب گیاه را بدون این که به مواد مؤثره آن لطمه ای وارد شود، خارج نمود. برای انجام این امر دو فاکتور مهم را می باید در نظر داشت، یکی کنترل درجه حرارت و دیگری تنظیم جریان هوا که میزان آن ها بسته به نوع گیاه مورد نظر، متفاوت می باشد. زیرا کنترل عملیات خشک کردن مواد دارویی بستگی کامل به ماهیت مواد مؤثره موجود و شکل ظاهری گیاه دارد.
به طور کلی برای خشک کردن یا خارج کردن آب گیاه از روش های متداول زیر استفاده می شود:
1-    خشک کردن در هوای آزاد
2-    خشک کردن با حرارت مصنوعی
3-    خشک کردن در درجه حرارت های پایین

       عوامل مهمی که در میزان مواد مؤثره گیاهان تاثیر داشته و باید در هنگام جمع آوری گیاهان دارویی مورد توجه قرار گیرند عبارتند از:
1-    زمان جمع آوری گیاه
2-    اندام های مختلف گیاهان
3-    سن گیاه

      نگهداری گیاهان دارویی و حفظ صحیح مواد دارویی گیاهان جهت عرضه کردن به موقع به بازار از اهمیت فراوانی برخوردار است. به طور کلی از گیاهان تازه بندرت استفاده می شود و گیاهان بیشتر به صورت خشک شده مورد مصرف قرار داده می شوند.
برای نگهداری گیاه، محافظت از کپک زدن، جلوگیری نمودن از فعالیت آنزیم ها و باکتری ها، تغییرات شیمیایی و در نتیجه ثابت نگه داشتن ترکیبات شیمیایی آن و همچنین جهت آسان خرد کردن و آسیاب نمودن و حمل و مراحل استخراج از روش های مختلف خشک کردن استفاده می شود. برای خشک کردن باید آب گیاه را بدون این که به مواد مؤثره آن لطمه ای وارد شود، خارج نمود. برای انجام این امر دو فاکتور مهم را می باید در نظر داشت، یکی کنترل درجه حرارت و دیگری تنظیم جریان هوا که میزان آن ها بسته به نوع گیاه مورد نظر، متفاوت می باشد. زیرا کنترل عملیات خشک کردن مواد دارویی بستگی کامل به ماهیت مواد مؤثره موجود و شکل ظاهری گیاه دارد.
به طور کلی برای خشک کردن یا خارج کردن آب گیاه از روش های متداول زیر استفاده می شود:
1-    خشک کردن در هوای آزاد
2-    خشک کردن با حرارت مصنوعی
3-    خشک کردن در درجه حرارت های پایین

ذخیره و انبار کردن مواد دارویی خام
مواد دارویی خام باید خشک، سربسته و حتی الامکان خرد شده نگهداری شوند. قابلیت انبار نمودن این مواد با ازدیاد درجه خرد شدن و میزان آب بدتر می شوند. در پودرها تغییرات اکسیداسیون در اثر بزرگی نسبی سطح پودرها تسریع می گردد و مواد متشکله آن ها در اثر عمل هیدرولیز همراه با تشکیل و حمله قارچ ها تجزیه می گردد. بنابراین توصیه می شود که داروها بیش از یک سال انبار و ذخیره نگردند بدین وسیله از زحمات بسیار برای کنترل مجدد این داروها جلو گیری خواهد شد.
داروهای ساپونین دار در شرایط مناسب از همه ثابت تر می باشند. سایر مواد مؤثره دیگر هم کم و بیش غیر ثابت می باشند به طوری که:
1-    تان ها به تان های قرمز غیر مؤثر تبدیل می گردند.
2-    روغن های چرب، تند می شوند.
3-    مواد تلخ، تجزیه می گردند.
4-    اسانس های فرار، رزینی شکل می شوند.

در مورد داروهای حاوی اسانس فرار، علاوه بر ذخیره و انبارداری، نوع بسته بندی هم نقش مهمی ایفا می نماید. اگر این داروها در مواد پلاستیکی بسته بندی شوند، به سرعت از مقدار اسانس آن ها کاسته خواهد شد، زیرا روغن تبخیر شده به وسیله ظرف جذب می گردد. بدی ترتیب استفاده از پاکت های کاغذی هنوز مناسب ترین مواد بسته بندی محسوب می شوند.
نگهداری و حفظ صحیح مواد دارویی گیاهی یکی از عوامل مهم در مرغوبیت  و بالا بردن ارزش آن ها محسوب می گردد. بنابراین باید دقت کافی به شرایط انبارها، میزان رطوبت، نور، اکسیژن هوا، حشرات و غیره نموده و بدین وسیله از تغییرات ناخواسته بر روی مواد مؤثر گیاهی جلوگیری نمود.